TXALAPARTA

Aintzinako perkusiozko musika tresna da ,makila laburrez jotzen diren bi edo hiru oholez osatua.

2 metro edo 2.5 metro inguruko luzera du oholak, 25 zm-tako zabalera eta 5 zm inguruko lodiera.

Normalean bi pertsonek jotzen dute  bi makilekin, goitik behera eta makilak bertikalki hartuaz.

Batek oinarrizko erritmoa jarri eta besteak erritmoarekin jolas egiten du. Erritmo askatasuna eta jotzailearen nortasuna dira ezaugarri nagusiak. Gehienetan poliki hasten da eta azkar bukatzen. 

Egur mota asko erabili izan dira: haltza, gerezi, astigar, zumar, sahats,...
Makilak egiteko egur astunak erabiltzen dira: haritza, lizarra,...

Txalapartaren hotsa 5-6 km-tara ondo entzuten zen, automobilik eta beste soinurik inguruan ez zenean.

Beti festa inguruan jotzen zen. Teilatuaren gainean ohola ikusitakoan, jendeak bazekien hor laister festa izango zela. Sagar denboran ere, sagarrak bukatzen zirenean, afaria eginez jotzen zen txalaparta.

Txalaparta izenak ere badu bere misterioa; txalapartak beste gauzen artean, zaldiaren arrapalada esan nahi du.

https://www.youtube.com/watch?v=505x6ygagyc